Wij zijn een beetje stil van wat we meemaken hier... Enorm  indrukwekkend ..zo ervaren wij de natuur en de cultuur in Peru . De busgenoten van onze laatste tour , een Noor met zijn Nederlandse vriendin en 4 duitsers zijn heel fijn gezelschap en dan boffen we ook nog eens met Saùl , onze gids en de chauffeur Fernando. De tour die gepland staat zal 2 dagen in beslag nemen en op het programma staat op dag 2 een bezoek aan de Colca Canyon waar we Condors mogelijk bij het krieken van de dag mogen aanschouwen. Voor het zover is hebben we een pittige rit voor de boeg. Om 07.30 uur worden we op dag 1 opgehaald om vervolgens vanaf Arequipa de hele dag onderweg te zijn en gedurende de dag  zicht te  hebben op 3 besneeuwde vulkanen. Omdat we ook een punt bereiken van 4900 meter dienen er de nodige maatregelen getroffen te worden. Zo hebben wij de dag voor de tour coca snoepjes ingeslagen. Deze zijn volkomen legaal en zouden de op de loer liggende hoogteziekte mogelijk tegengaan. Op de ochtend van vertrek bij het ontbijt een paar cocablaadjes van ontbijtbuffet genomen en in heet water gedaan voor een lekker theetje. Een goede voorbereiding is toch het halve werk..niet waar?  In de bus krijgen we te horen wat we kunnen doen om hoogteziekte tegen te gaan zoals o.a; veel water drinken, cocasnoepjes eten met suiker, en bij de stop onderweg een kopje cocathee drinken met kruiden toegevoegd uit de bergen. Ook krijgen een  demonstratie cocabladeren kauwen in de bus. Als gauw zitten wij en onze busgenoten te kauwen op de naar spinaziesmakende bladeren. Alles wat maar helpt om niet de nare verschijnselen te ervaren zoals, hartkloppingen, vermoeidheid, uitdroging en hoofdpijn, die bij deze ziekte horen. Rond de middag zijn we aangekomen bij het hoogste punt .Alle genomen maatregelen ten spijt heeft Richard hartkloppingen en heb ik een beginnende hoofddpijn. Maar we genieten van het uitzicht en lopen een stukje , al hijgend, omhoog voor een nog beter uitzicht. Het is adembenemd....in letterlijk en figuurlijke zin! Dan weer verder afdalen met de bus naar het plaatsje Chivay. Veel dames lopen daar in traditionele kledij met soms gezelschap van een lama aan een touw. We krijgen 10 minuutjes om de sfeer te proeven en vooral veel fotos te maken. Aan het eind van de middag komen we bij ons hostal voor 1 nacht met uizicht op sommige met sneeuwbedekte bergen . Nog steeds op een  niet geringe hoogte van 3400 lopen we naar onze kamer en voelt alles zwaarder dan normaal.....toch het slachtoffer van hoogteziekte... Ons Amsterdams busgenootje komt met pillen tegen hoogteziekte en deze blijken als snel hun werk te doen. Acclimatiseren moet de rest doen! Tijdens het heerlijke diner met Alpaca van de grill en na een siesta voelen we ons al stukken beter gelukkig! Morgen staat immers het aanschouwen van de Condors op het programma in de Colca Canyon en dat willen we niet missen! Na een goede nachtrust zitten we om 6.00 uur in het busje en verheugd iedereen zich oo het zien van enorme vogels met wet een spanwijdte van 2.50 m -3.00 m. Niets teveel gezegd!! Als deze vogels omhoog komen zwevend op de thermiek boven je hoofd uit de diepe canyon springen de tranen in je ogen zo mooi! De foto's volgen! Bedankt voor jullie leuke reacties tot zover! De wekker staat weer vroeg voor de boottocht op het Titicacameer, groetjes van ons